 |
İlk ezan 622 yılında Hz.Muhammed (S.A.V.)'in emriyle Bilal-i Habeşi tarafından okunmuştur ve o günden bu günümüze sembol olarak günde beş vakit olarak okunmaktadır. Ezanın okunuş amacı günde beş vakit insanları ibadete, dini vecibeleri hatırlatmaya ve Allah (C.C) emri olan namaz ibadetini yerine getirmeye çağırmaktır.
Lakin bir çoğumuz biliyor, bilmiyor veyahut bilipte uygulamıyor olabilir ama ezanada saygı göstermemiz gerekiyor. Bu saygı ile ilgili toplum içinde geçen muhabbetlerde hepimiz duymuşuzdur görmüşüzdür; ezan okunurken müzik varsa sesi kısılır, bacak bacak üstüne atanlar normale döner, dans edenler durur ve nadirde olsa konuşanlar sessiz ezanı dinlerler.
Peygamberimizin bununla ilgili şu hadisi söylediği rivayet edilmiş;
“müezzinin nidasını işittiğiniz zaman siz de onun demekte olduğu sözler gibi söyleyiniz”(Buhari, Ezan, 7; Müslim, Salât 10 (383); Ebu Dâvud, Salât 36; Tirmizî, Salât 154; Nesâî, Ezân 33; İbn Mâce, Ezân 4)
Bu hadise bakarak şunu anlıyoruz ki ezan okunduğu vakit bizde müezzin ile birlikte ezanı tekrarlamalıyız. Fakat ezanın bazı bölümleri varki o bölümlerde müezzinin söyledikleri yerine başka birşey söylemek gerekir. Müezzin "Hayye alâ's-salâh" ve "Hayye alâ'l-felâh" dediği vakit bizler "Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh" demeliymişiz.
Genel bir toparlama yapacak olursak; ezan okunduğu zaman saygı gereği müziği kapatmalı yada kısmalı, yatıyorsak toparlanmalı, konuşuyorsak sükut etmeliyiz. Yani bizi ezanı dinlemekten alıkoyacak dünyevi işleri bırakmalı ve kulağımızı ezana vermeliyiz ve tabi biliyorsak ezanı müezzin ile birlikte tekrar etmeliyiz.
